Maandag en dinsdag
Door: Myrthe
Blijf op de hoogte en volg Myrthe
26 Februari 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Gister had ik even geen puf om te schrijven, dus vandaar vandaag weer een dubbele post!
Gister moest ik vroeg op want ik moest om half 9 bij Waterfront zijn waar mijn boot naar Robben Island zou vertrekken. Dit is het eiland zo'n 20 min varen van Kaapstad waar Nelson Mandela jaren lang heeft vast gezeten. De bootreis verliep rustig, het was nog rustig, de zee was nog behoorlijk stil. Toen we aan land waren aangekomen werden we verdeeld over 3 bussen. De tour zou bestaan uit 2 delen; een tour over het eiland met de bus, en 45 min met een ex-gevangene in de cel.
Ik stapte als een van de laatste de bus in, want ik zat helemaal voorin de boot (en de uitgang was achterin). In de bus zat ik helemaal achterin, je weet wel, de plaats waar altijd "de coolste mensen" zaten van de klas als je met de bus op reis ging. Naast mij gingen twee, ik denk, scandinavische mannen zitten. Helemaal prima, totdat de meneer naast mij drastisch foto's wilde maken van de raamkant waar ik zat en hierbij zowat op mijn schoot kroop en een camera voor mijn neus duwde. Ik keek hem aan met een bloze blik waarna hij gelijk een stukje wegschoof.
Met de bus zijn we langs het "dorpje" gekomen, de gevangenis en de plek waar de gevangen uren lang lime stone moesten hakken. Vaak hadden de mensen hier op latere leeftijd schade aan op gelopen door het zware werk en de stoffen die hierbij vrij kwamen.
De bus toer was over en toen was het tijd om de gevangenis van binnen te gaan bekijken. Het waren erg kleine hokjes van ik denk, 3 bij 4 waar ze in moesten leven. De man, een ex-gevangene van Robben Island, praatte met een behoorlijk accent dus het was lastig om bij te houden.
Rond half 1 vertrok de boot weer terug naar de haven van Kaapstad. Er kwam een man naast me zitten die me eens eerder was opgevallen tijdens de toer. Hij begon tegen me te praten, over de zee golven, of ik dat vervelend vond. Ik had eerst geen idee waar hij het over had, want ik wist het engelse woord voor die golven niet. Tuurlijk is golven "waves", maar dat woord gebruikte hij natuurlijk niet haha. Nadat ik 2 keer "sorry?" had gezegt vroeg hij waar ik vandaag kwam. Ik vertelde dat ik uit Holland kwam en vroeg of hij the waves bedoelde. Het was ondertussen wel wat wild geworden op het water dus we zijn een aantal keer goed op en neer gegaan met de boot. Ik vertelde hem dat zolang het zo bleef, ik het wel aankon. We hebben een tijdje gepraat, Hij komt uit Nieuw Zeeland, hij was 2,5 maand in Kaapstad geweest en zou 's avonds terug vliegen naar Engeland. Helemaal vergeten een goede vlucht te wensen toen hij ineens zo snel weg was, dus bij deze, ik hoop dat je een goede vlucht hebt gehad.
Eenmaal weer gearriveerd bij Waterfront besloot ik een broodje te kopen bij de supermarkt en daarna door te gaan naar Long Street om daar te winkelen. Normaal bel ik intercab als ik een taxi nodig heb, maar bij waterfront waren ook veel taxi's. Ik wist niet zeker of het veilig was om deze in te gaan, dus heb ik Joost gebeld. Ik kon de taxi's daar nemen, zolang ze maar niet half uit elkaar vielen en ik zorgde dat de kilometer teller aan stond. Het zou rond de 60 rand moeten kosten. Uiteindelijk ben ik een taxi in gegaan die er redelijk uit zag en een meter had hij niet, maar we hadden van te voren afgesproken dat het 50 rand zou kosten, ik vond het prima.
Eenmaal daar aangekomen was het bloed heet, en ik plakte alweer lekker vast aan de stoel. Ik ging gauw alle leuke winkeltjes in die ik had gezien toen we uitgingen een paar dagen eerder. De shirtjes waren leuk, maar allemaal One Size en overal een andere print op. Ik heb er uiteindelijk eentje gekocht voor mezelf. Voor Veerle zaten er geen leuke t-shirts bij. Deze ga ik nog wel ergens anders scoren hoor! Toen ben ik gelijk maar langs het Afrikaanse winkeltje op de hoek van het appartementen complex gegaan om die leuke muts te kopen. Toen ik zag dat er een marktje voor was besloot ik deze maar eens te gaan bekijken. Allemaal kraampjes met spullen gemaakt van cola dopjes, petflessen, kraaltjes, houten beeldjes etc. Eigenlijk allemaal best wel troep, het spijt me maar het is zo. Toen kwam ik aan (en hier hou ik altijd zo van!!!) bij een kraampje waar iemand zijn eigen sieraden maakte! Ik als sieraden liefhebber kon dat natuurlijk niet voorbij lopen en ben uiteindelijk weg gegaan met een enorm mooie koperen ring met een blauwe steen erin voor 100 rand (omgerekend 8 euro).
Ik ben even gauw naar huis gegaan en heb daar mijn gekochte spulletjes gedropt en een taxi gebeld om me naar Camps Bay Beach te brengen. De taxi zette me uit eindelijk af aan de andere kant van Camps Bay Beach. Wist ik veel dat er 2 kanten waren en ik alleen nog maar bij de Clifton beach kant was geweest. Waar ik ook heen wilde/dacht te gaan. Ik besloot dat het prima was, strand is strand en ik ging lekker liggen. De zon brandde enorm dus heb ik gelijk een parasol gehuurd. Ik had lekkere druiven gekocht bij de supermarkt en was ze heerlijk aan het opeten in de schaduw. Toen zag ik 2 voeten voor mijn neus en hoorde ik iemand zeggen "sister, sister". Het was één van de véééélen mannetjes op het strand die je wat probeert te verkopen. Is het niet water, ice cream, lolly, sunglasses of een head, is het wel iemand die je een schilderij wilt aansmeren. Ik had de laatste te pakken en had er totaal geen zin in. Ik zei dus al gelijk "no, sorry". Scheen hij daar helemaal niet voor te komen, want hij zei "sister, sister, could you please give me 2 grapes?" Ik dacht hoe eerder hij weg is, hoe beter, dus die 2 druiven heeft 'ie gekregen.
Terug een taxi nemen was nog behoorlijk lastig. Aan de Clifton kant staan bordjes met de naam van het stukje strand. Dat was hier helaas niet het geval. Ik wist dus ook niet wat ik moest vertellen aan Intercab toen ik deze aan de lijn had en ze vroegen om mijn huidige bestemming. Ik zag ineens aan de overkant een Elite taxi staan die ik altijd neem als ik door het dure restaurant loop en om en taxi vraag, en besloot gauw Intercab op te hangen en daar in te stappen. Er was me al 4 keer een taxi aangeboden door andere chauffeurs, maar die taxi's én chauffeurs zagen er totaal niet betrouwbaar uit. Met zo'n 85 rand was ik weer thuis en toen na een snelle douche naar het zwembad op het dak van het hotel naast ons gegaan. Hier zat ook een restaurant bij dus we konden zo aanschuiven voor het avondeten.
Vanochtend ben ik door Gary gebracht naar de Foundry waar ik van de week had geholpen tijdens de DNA workshop. De Heavy Metal tentoonstelling werd opgebouwd en ik ging helpen. Een aantal designers met hun werk kwam me bekend voor, die had ik al gezien/ontmoet tijdens de DNA workshop. Ik werd nog aangesproken door de donkere man van het afrikaanse keramiek (weet z'n naam niet meer... schaam me diep...) Hij pakte vrolijk mijn hand en vroeg hoe het ging, en zei dat hij me gister niet had gezien. Dat klopte, want ik zou alleen zaterdag en dinsdag mee helpen. Ik vond het leuk dat er werd opgemerkt dat ik er niet was. Ik heb ceremic matters, 2 mannen, geholpen met uitpakken van hun spullen en later nog een tijdje mee staan kletsen. Veel mensen zijn nieuwsgierig wie ik ben en wat ik hier kom doen, erg leuk.
Terwijl ik dit schrijf ben ik me enorm in aan het houden om niet te krabben op mijn armen en hals. Ik heb namelijk (waarschijnlijk?) zonne-uitslag en dat is vandaag uitgebreid van mijn hals tot aan mijn armen. Erg fijn. Gelukkig ga ik morgen naar de dokter en ik hoop dat hij me een zalfje kan geven want het jeukt echt als een gek.
Terug naar waar ik gebleven was... Alle designers hadden één stuk metaal gekregen dat allemaal was en hier mee/omheen moesten zij een kunstwerk maken zodat al deze stukken laten konden worden opgebouwd tot één groot sculptuur. Er zaten er mooie werken bij, zoals een doodshoofd waar koraal uit groeit, 2 bronzen handen die in elkaar grijpen, een houten ruggegraat, een stuk bestaande uit een enorm dynamische compositie van driehoeken etc.
Ik heb niet heel veel kunnen doen, vooral een beetje gechilled. Er zat in de binnenplaats een sieraden winkeltje waar Lezanne me al eens over verteld had, dus ik besloot eens een kijkje te nemen. "Dear Rae" als ik me goed herinner, zij zullen tijdens de Design Indaba een eigen "stand" hebben, dus met het design zat het wel goed dacht ik zo. Ze maakte de mooiste fragile kleine ringen en enorm mooie kettingen. Uiteindelijk ben ik met lege handen naar buiten gelopen...
Of toch niet. Ik ging gewoon geld halen om weer net zo vrolijk naar binnen te lopen als ik naar buiten kwam en met een enorm mooie ring voor 350 rand (30 euro) naar buiten te lopen :D Ik kon er niets aan doen, maar als ik deze niet kocht had ik enorme spijt gehad... en dat moeten we niet hebben natuurlijk.
Er waren allerlei shirt geprint voor de Heavy Metal tentoonstelling en ik mocht er uiteindelijk ook een mee naar huis nemen. Weer als vergoeding voor mijn "hulp" vandaag werd ik uitgenodigd om te blijven voor het dinner. Ze hadden bij het restaurant die in het binnenplaatsje zat een buffet laten klaarmaken. Weer erg lekker én gratis gegeten de hele dag. Ik heb het toch goed voor elkaar!
Aangezien ik nu morgenvroeg al naar de dokter moet, en eerst me nog extra moet aanmelden (ofzoiets) bij Design Indaba, want dat begint morgen!!!, ga ik nu gelijk proberen de foto's erop te zetten en lekker te gaan slapen!
Liefs,
Myrthe
Gister moest ik vroeg op want ik moest om half 9 bij Waterfront zijn waar mijn boot naar Robben Island zou vertrekken. Dit is het eiland zo'n 20 min varen van Kaapstad waar Nelson Mandela jaren lang heeft vast gezeten. De bootreis verliep rustig, het was nog rustig, de zee was nog behoorlijk stil. Toen we aan land waren aangekomen werden we verdeeld over 3 bussen. De tour zou bestaan uit 2 delen; een tour over het eiland met de bus, en 45 min met een ex-gevangene in de cel.
Ik stapte als een van de laatste de bus in, want ik zat helemaal voorin de boot (en de uitgang was achterin). In de bus zat ik helemaal achterin, je weet wel, de plaats waar altijd "de coolste mensen" zaten van de klas als je met de bus op reis ging. Naast mij gingen twee, ik denk, scandinavische mannen zitten. Helemaal prima, totdat de meneer naast mij drastisch foto's wilde maken van de raamkant waar ik zat en hierbij zowat op mijn schoot kroop en een camera voor mijn neus duwde. Ik keek hem aan met een bloze blik waarna hij gelijk een stukje wegschoof.
Met de bus zijn we langs het "dorpje" gekomen, de gevangenis en de plek waar de gevangen uren lang lime stone moesten hakken. Vaak hadden de mensen hier op latere leeftijd schade aan op gelopen door het zware werk en de stoffen die hierbij vrij kwamen.
De bus toer was over en toen was het tijd om de gevangenis van binnen te gaan bekijken. Het waren erg kleine hokjes van ik denk, 3 bij 4 waar ze in moesten leven. De man, een ex-gevangene van Robben Island, praatte met een behoorlijk accent dus het was lastig om bij te houden.
Rond half 1 vertrok de boot weer terug naar de haven van Kaapstad. Er kwam een man naast me zitten die me eens eerder was opgevallen tijdens de toer. Hij begon tegen me te praten, over de zee golven, of ik dat vervelend vond. Ik had eerst geen idee waar hij het over had, want ik wist het engelse woord voor die golven niet. Tuurlijk is golven "waves", maar dat woord gebruikte hij natuurlijk niet haha. Nadat ik 2 keer "sorry?" had gezegt vroeg hij waar ik vandaag kwam. Ik vertelde dat ik uit Holland kwam en vroeg of hij the waves bedoelde. Het was ondertussen wel wat wild geworden op het water dus we zijn een aantal keer goed op en neer gegaan met de boot. Ik vertelde hem dat zolang het zo bleef, ik het wel aankon. We hebben een tijdje gepraat, Hij komt uit Nieuw Zeeland, hij was 2,5 maand in Kaapstad geweest en zou 's avonds terug vliegen naar Engeland. Helemaal vergeten een goede vlucht te wensen toen hij ineens zo snel weg was, dus bij deze, ik hoop dat je een goede vlucht hebt gehad.
Eenmaal weer gearriveerd bij Waterfront besloot ik een broodje te kopen bij de supermarkt en daarna door te gaan naar Long Street om daar te winkelen. Normaal bel ik intercab als ik een taxi nodig heb, maar bij waterfront waren ook veel taxi's. Ik wist niet zeker of het veilig was om deze in te gaan, dus heb ik Joost gebeld. Ik kon de taxi's daar nemen, zolang ze maar niet half uit elkaar vielen en ik zorgde dat de kilometer teller aan stond. Het zou rond de 60 rand moeten kosten. Uiteindelijk ben ik een taxi in gegaan die er redelijk uit zag en een meter had hij niet, maar we hadden van te voren afgesproken dat het 50 rand zou kosten, ik vond het prima.
Eenmaal daar aangekomen was het bloed heet, en ik plakte alweer lekker vast aan de stoel. Ik ging gauw alle leuke winkeltjes in die ik had gezien toen we uitgingen een paar dagen eerder. De shirtjes waren leuk, maar allemaal One Size en overal een andere print op. Ik heb er uiteindelijk eentje gekocht voor mezelf. Voor Veerle zaten er geen leuke t-shirts bij. Deze ga ik nog wel ergens anders scoren hoor! Toen ben ik gelijk maar langs het Afrikaanse winkeltje op de hoek van het appartementen complex gegaan om die leuke muts te kopen. Toen ik zag dat er een marktje voor was besloot ik deze maar eens te gaan bekijken. Allemaal kraampjes met spullen gemaakt van cola dopjes, petflessen, kraaltjes, houten beeldjes etc. Eigenlijk allemaal best wel troep, het spijt me maar het is zo. Toen kwam ik aan (en hier hou ik altijd zo van!!!) bij een kraampje waar iemand zijn eigen sieraden maakte! Ik als sieraden liefhebber kon dat natuurlijk niet voorbij lopen en ben uiteindelijk weg gegaan met een enorm mooie koperen ring met een blauwe steen erin voor 100 rand (omgerekend 8 euro).
Ik ben even gauw naar huis gegaan en heb daar mijn gekochte spulletjes gedropt en een taxi gebeld om me naar Camps Bay Beach te brengen. De taxi zette me uit eindelijk af aan de andere kant van Camps Bay Beach. Wist ik veel dat er 2 kanten waren en ik alleen nog maar bij de Clifton beach kant was geweest. Waar ik ook heen wilde/dacht te gaan. Ik besloot dat het prima was, strand is strand en ik ging lekker liggen. De zon brandde enorm dus heb ik gelijk een parasol gehuurd. Ik had lekkere druiven gekocht bij de supermarkt en was ze heerlijk aan het opeten in de schaduw. Toen zag ik 2 voeten voor mijn neus en hoorde ik iemand zeggen "sister, sister". Het was één van de véééélen mannetjes op het strand die je wat probeert te verkopen. Is het niet water, ice cream, lolly, sunglasses of een head, is het wel iemand die je een schilderij wilt aansmeren. Ik had de laatste te pakken en had er totaal geen zin in. Ik zei dus al gelijk "no, sorry". Scheen hij daar helemaal niet voor te komen, want hij zei "sister, sister, could you please give me 2 grapes?" Ik dacht hoe eerder hij weg is, hoe beter, dus die 2 druiven heeft 'ie gekregen.
Terug een taxi nemen was nog behoorlijk lastig. Aan de Clifton kant staan bordjes met de naam van het stukje strand. Dat was hier helaas niet het geval. Ik wist dus ook niet wat ik moest vertellen aan Intercab toen ik deze aan de lijn had en ze vroegen om mijn huidige bestemming. Ik zag ineens aan de overkant een Elite taxi staan die ik altijd neem als ik door het dure restaurant loop en om en taxi vraag, en besloot gauw Intercab op te hangen en daar in te stappen. Er was me al 4 keer een taxi aangeboden door andere chauffeurs, maar die taxi's én chauffeurs zagen er totaal niet betrouwbaar uit. Met zo'n 85 rand was ik weer thuis en toen na een snelle douche naar het zwembad op het dak van het hotel naast ons gegaan. Hier zat ook een restaurant bij dus we konden zo aanschuiven voor het avondeten.
Vanochtend ben ik door Gary gebracht naar de Foundry waar ik van de week had geholpen tijdens de DNA workshop. De Heavy Metal tentoonstelling werd opgebouwd en ik ging helpen. Een aantal designers met hun werk kwam me bekend voor, die had ik al gezien/ontmoet tijdens de DNA workshop. Ik werd nog aangesproken door de donkere man van het afrikaanse keramiek (weet z'n naam niet meer... schaam me diep...) Hij pakte vrolijk mijn hand en vroeg hoe het ging, en zei dat hij me gister niet had gezien. Dat klopte, want ik zou alleen zaterdag en dinsdag mee helpen. Ik vond het leuk dat er werd opgemerkt dat ik er niet was. Ik heb ceremic matters, 2 mannen, geholpen met uitpakken van hun spullen en later nog een tijdje mee staan kletsen. Veel mensen zijn nieuwsgierig wie ik ben en wat ik hier kom doen, erg leuk.
Terwijl ik dit schrijf ben ik me enorm in aan het houden om niet te krabben op mijn armen en hals. Ik heb namelijk (waarschijnlijk?) zonne-uitslag en dat is vandaag uitgebreid van mijn hals tot aan mijn armen. Erg fijn. Gelukkig ga ik morgen naar de dokter en ik hoop dat hij me een zalfje kan geven want het jeukt echt als een gek.
Terug naar waar ik gebleven was... Alle designers hadden één stuk metaal gekregen dat allemaal was en hier mee/omheen moesten zij een kunstwerk maken zodat al deze stukken laten konden worden opgebouwd tot één groot sculptuur. Er zaten er mooie werken bij, zoals een doodshoofd waar koraal uit groeit, 2 bronzen handen die in elkaar grijpen, een houten ruggegraat, een stuk bestaande uit een enorm dynamische compositie van driehoeken etc.
Ik heb niet heel veel kunnen doen, vooral een beetje gechilled. Er zat in de binnenplaats een sieraden winkeltje waar Lezanne me al eens over verteld had, dus ik besloot eens een kijkje te nemen. "Dear Rae" als ik me goed herinner, zij zullen tijdens de Design Indaba een eigen "stand" hebben, dus met het design zat het wel goed dacht ik zo. Ze maakte de mooiste fragile kleine ringen en enorm mooie kettingen. Uiteindelijk ben ik met lege handen naar buiten gelopen...
Of toch niet. Ik ging gewoon geld halen om weer net zo vrolijk naar binnen te lopen als ik naar buiten kwam en met een enorm mooie ring voor 350 rand (30 euro) naar buiten te lopen :D Ik kon er niets aan doen, maar als ik deze niet kocht had ik enorme spijt gehad... en dat moeten we niet hebben natuurlijk.
Er waren allerlei shirt geprint voor de Heavy Metal tentoonstelling en ik mocht er uiteindelijk ook een mee naar huis nemen. Weer als vergoeding voor mijn "hulp" vandaag werd ik uitgenodigd om te blijven voor het dinner. Ze hadden bij het restaurant die in het binnenplaatsje zat een buffet laten klaarmaken. Weer erg lekker én gratis gegeten de hele dag. Ik heb het toch goed voor elkaar!
Aangezien ik nu morgenvroeg al naar de dokter moet, en eerst me nog extra moet aanmelden (ofzoiets) bij Design Indaba, want dat begint morgen!!!, ga ik nu gelijk proberen de foto's erop te zetten en lekker te gaan slapen!
Liefs,
Myrthe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
