Woensdag en donderdag
Door: Myrthe
Blijf op de hoogte en volg Myrthe
28 Februari 2013 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Gister ochtend moest ik vroeg het bed uit. Het werd een lange dag en deze begon al om kwart voor 6. Om 10 voor 7 moesten we de auto in zodat Gary eerst Joost naar de dokter kon brengen, mij naar de conferentie kon rijden om te registreren, om vervolgens mij weer terug te nemen naar de dokter voor mijn afspraak, Joost daar op te halen en naar zijn werk te brengen en daarna mij opwachtte bji de dokter om me eerst naar de drogist te rijden en daarna weer naar de conferentie te brengen. Allemaal een hoop heen en weer gerij. Uiteindelijk kwam ik bij de dokter en moest ik eerst wat papieren in vullen. 8:15 AM was ik pas aan de beurt en ik hoopte maar dat het niet al te lang zou duren omdat ik ok 9:15 AM in de collegezaal moest zitten voor de eerste lezing. De dokter kon me niet vertellen of de uitslag kwam van de zon of dat het een allergische reactie was. Wat hij me wel kon geven was een zalfje dat zou helpen tegen de jeuk. Als finishing touch kreeg ik een samenvatting hoe ik gezond moest leven en vond dat ik dat wel deed. Uiteindelijk kon ik 400 rand afrekenen bji de dokter ( :( ) en nog 26 rand bji de drogist ( :( ). Note to myself: Bonnetjes goed bewaren... dan stort de reisverzekering dat vast wel terug.
Het liep allemaal een beetje uit, dus uiteindelijk kwam ik op het laatste moment binnen wandelen in het conferentie gebouw, ik heb gauw mijn spullen en keykoard met toegangsbewijs opgehaald en ben in de zaal gaan zitten.
Eerst een lang welkom praatje met bedankjes aan de sponsoren etc etc. We begonnen met 2 grafische designers, die toevallig ook nog een koppel ware, Paula Scher en Seymour Chwast. Nu lag grafisch natuurlijk wat buiten mijn straatje maar dit neemt niet weg dat dit ook interessant was.
Om 10:30 AM was het koffie tijd, toen realiseerde ik me hoeveel mensen er wel niet in de Young Designer Simulcast zaal zitten (wij kijken mee via een scherm naar de grote zaal waar de desginers ook daadwerkelijk zijn). Er ontstond een mega lange rij voor het buffet. Na een flinke tijd wachten had ik een lekkere brownie bemachtigd.
Het volgende blok met lezingen begon met Ben Terrett en eindigde met Alexander Chen. Na afloop bleek dat ik het werk van Alexander Chen al kende. Jullie misschien ook wel. Hij is namelijk van het "Google glasses project" ( http://www.google.com/glass/start/what-it-does/ )
Dit is een glazen bril waar eigenlijk je hele online leven in zit. Je kan er foto's mee maken, mee bellen, mee skypen, google maps gebruiken, afspraken mee maken etcetera etcetera.
Het was 12.20 (volgens het boekje) maar vanaf het begin zijn alle lezingen al uitgelopen dus het was ongetwijfeld minimaal 10 minuten later, maar het was tijd voor lunch! In mijn boekje zaten 3 meal vouchers die ik kon inleveren. Het was niet duidelijk hoeveel deze waard waren, dus toen kwam ik er bij de kassa achter dat ik nog 12 rand moest betalen voor mijn drinken die ik had gekozen bij mijn sandwich. Later werd omgeroepen dat de voucher 30 rand waar was, dat we dat nu wisten voor dag 2 en 3. Juist ja... Na de lunch hadden we een lezing van Oscar Diaz en een grote lezing die "Pecha Kucha genoemd" werd. Dit was een reeks van 7 jonge designers die aan het afstuderen waren, of net afgestudeerd zijn en zojuist hun eigen bedrijfje zjin begonnen. Een van de spreekers daar, Leanie van der Vyver, had een enorm hilarisch stuk fashion design gemaakt. Enorm rare schoenen waar je eigenlijk mee loopt door je scheenbenen te gebruiken. Is het googlen zeker waard.
Het was weer tijd voor een koffie pauze en hierna hadden we nog 2 sprekers. Ik kwam Shane van Vega school nog tegen en de 2 nederlandse stagaires van Porky. Masashi Kawamura was de volgende, en had enorm hilarische en geniale projecten. Hij heeft een music video "decor" gemaakt door met 250 spiegelreflex camera's een muur te bouwen en deze systematisch laten flitsen zodat er patronen/woorden/mensen ontstonden. Ook had hij, werkelijk geen idee hoe hij bij dit idee komt, een video gemaakt met dansende sperma cellen. ( http://adcyoungguns.org/magazine/masashi-kawamura-sperm-dance )
Hij heeft het nu uitgebreid naar de mogelijkheid om de sperma cellen te laten dansen op elke muziek die je zelf maar wilt. Ben even de website kwijt waar dit kan, maar als je het HEEL graag wilt weten kan ik het natuurlijk wel even voor je opzoeken haha.
Rond 17:30 zat dag 1 erop en konden we terug naar het appartement. Ik had de hele dag mijn hakken aan gedaan dus mijn voeten deden behoorlijk zeer, dus ik was blij dat we een taxi vonden om weer thuis te komen.
Eenmaal thuis was Meagan er ook en zijn we naar een vintage market geweest waarna zij mji naar het Marameto restaurant zou brengen waar ik een etentje had met alle kunstige vrienden van Joost. Waaronder Nicholas Hlobo, die op donderdag een van de sprekers is van Design Indaba! Het was erg gezellig en het eten was erg lekker. We waren denk ik met zo'n 12 man en hiervan waren was de helft blank en de helft donker gekleurd. Toen we na 2 uur uitgegeten waren hebben we nog een korte stop bij de Woodstock foundry gedaan, waar deze avond de opening was van de Heavy Metal tentoonstelling, Het feestje was al behoorlijk klaar, dus we zijn niet lang gebleven. Ik was een tijdje met Lezanne aan het praten, die steeds meer en meer haar stem verloor en steeds minder verstaanbaar werd, erg grappig haha.
Vandaag was dag 2 van Design Indaba. Ik ben atm bij de Stevenson gallery waar op dit moment de opening is. Dag 2 begon prima, ik werd om half 9 opgehaald door Gary, had nog even een croissantje gekocht bij de supermarkt en kon er weer tegenaan. De eerste 2 lezingen waren weer grafische designers, Steven Heller en Louise Fili, en ook weer een koppel. De vrouw deed vooral opdrachten voor restaurants en was gespecialiseerd in verpakkingen, wat ik opzich wel interessant vond.
Na de koffie pauze begon de lezing met een Nederlandse vrouw, Jeanne van Heeswijk. Haar project vond ik niet heel interessant dus heb af en toe een beetje om me heen, de zaal in gekeken. Ook was ik afgeleid door haar enorm slechte en hilarische engels. Je weet wel, met zo'n vreselijk nederlands accent. Het ging van "tokking toe ietsjotter". Op zulke momenten vraag ik me af of zjizelf het niet genant vinden dat hun uitspraak zo belabberd is. De volgende lezing was van een Chef. Een chef? Bij Design Indaba? Dat dacht ik dus ook. Al heb ik altijd al wel gevonden dat sommige koks ook echte kunstenaars zijn. En dit was er zo een!!! Ik vond de lezing geweldig, zijn naam is Alex Atala en hij vertelde ons dat het beste souveniertje voor een reiziger, flavours zijn. Koks willen graag dingen doen en dingen neerzetten die verrassend zijn en nog door niemand anders gedaan. Wat ik uit de filmpjes heb kunnen halen was dat hij heel erg experimenteel was met de smaken en vaak een zelfde ingredient had "bereid" in heet water, koud, en gelegd in ijsklontjes om hier verder mee te werken. Hij maakte de mooiste borden op en het zag er onwijs leuk uit. Ik mocht hem wel, want zo vertelde hij dat hij een enorme fan was van meat! YUMMIE!!! :) Om 1 uur zou zijn worldwide book launching zijn en hij signeerde deze ook, ik besloot dat ik er een moest hebben omdat het mega inspirerend was wat hij maakte en dat ik papa hier ook een plezier mee zou doen. Het boek scheen helaas 650 rand te kosten. Ik had 350 rand betaald voor mijn ring, en die was 30 euro dus reken maar uit... Dat vond ik even te veel voor nu, maar misschien een leuk verjaardagscadeau voor papa? Oh oh, heb ik dat nu al verklapt... Nee maar even serieus, dit is echt een must have!
Tijdens de pauze hadden we ook de sneak preview van de expo. Dit zijn vooral stands van designers/bedrijven die hun werk showen en verkopen. Ook Dear Rae had een stand, waar ik mijn ring heb gekocht! We hebben mexicaanse wraps gekocht als lunch, wat een behoorlijk gedoe was om op te eten en niet te knoeien. Joost heeft me voorgesteld aan Leanie van der Vyver (die jonge ontwerpsters van de gekke schoenen) en zij showde me de "straat" waar alle stands van de jonge designers stonden en stelde me voor aan een aantal designers. Hier ga ik waarschijnlijk in het weekend heen om een paar desginers te interviewen voor mijn project! Excited!!!
Na de lunch was het tijd voor de performance van Nicholas Hlobo!!! Ik was erg benieuwd want het was nogal een happening, aangezien hij allemaal voorbereidingen moest doen in de tijd dat wij lunch pauze hadden. Uiteindelijk werden wij getrakteerd op een dia show met zijn verhaal over zijn werk en de taal Xhosa met natuurlijk de bij behorende foto's van zijn werk. Terwijl dit voorbij kwam op het scherm gaf hij een optreden met een gitarist (die overigens te laat in viel waardoor het nogal een zooitje was) een drummer, en vocal chords die hij zelf deed. Hij zong een ingewikkelde melodie in het afrikaans en ik heb de geluiden opgenomen voor mijn research project over geluiden en klanken. Het publiek was erg onder de indruk en hij kreeg dan ook een enorm lang en groot applaus en een staande ovatie. Absoluut verdiend.
Over de laatste twee designers van deze dag was ik erg te spreken, deze konden me in ieder geval wel wakker houden....
Marti Guixe en Daan Roosegaarde (uit Nederland)
Marti Guixe is food/industrial/furniture en product designer. Hij liet ons vooral het food design gedeelte zien, en had enorm hilarische en geniale concepten bedachten voor restaurants o.a. Zo heeft er in Amsterdam een tijd een restaurant bestaan, ontworpen door hem, waar je kon gaan zitten en van elk restaurant in de buurt dan ook maar kon bestellen en dan zou het daar bezorgd worden door de afhaal crew. Dit ging van chinees, mexicaans tot indonesies etc. Voor zijn andere concepten kan je hier kijken, zeker de moeite waard (ook voor jou Veer, met je food design), http://www.guixe.com/projects/index.html
We sloten af met een hilarische vent van Nederlandse bodem, Daan Roosegaarde. Scheen dat ik uiteindelijk al heel veel kende van zijn werk, maar nooit geweten dat dat van hem was. Hij heeft een enorm grote staande lamp gemaakt die in een kerk in Lyon staat. Deze bestaat uit een grote licht bol met daar over heen lotus folie. Lotus folie heeft als effect dat het reageert op hitte. Dus als je met je hand zou wuiven over deze papiertjes zou het folie in elkaar krimpen. Dit geeft een onwjis mooi effect, want hoe meer dit in elkaar krimpt, hoe meer licht de lamp door laat.
Waar jullie hem misschien ook van zouden kunnen kennen is het project met de infrastructuur. Hji is het geniale brein achter de lichtgevende strepen op de weg, de lantaarn palen die alleen aangaan als er een auto langs rijd, de energie opwekkende dansvloer, de energie opwekkende auto wegen (uitgebreid met sneeuwvlokken die verschijnen als het koud en glad is etc) en ga zo maar door. Hij sprak met zoveel vertuiging dat het allemaal heel simpel en logisch was wat hij deed. Natuurlijk is het dat ook wel, maar er gaat veel research en denk werk aan vooraf.
Nu ben ik dus beland in de gallery waar het al begint vol te stromen met mensen. Ik geloof dat Joost aan het rond lopen is en werk probeert te verkopen aan bezoekers. Ik hoop eigenlijk dat we gauw gaan eten, want ik heb behoorlijke honger...
Have a lovely evening, cheers!
Liefs,
Myrthe
Het liep allemaal een beetje uit, dus uiteindelijk kwam ik op het laatste moment binnen wandelen in het conferentie gebouw, ik heb gauw mijn spullen en keykoard met toegangsbewijs opgehaald en ben in de zaal gaan zitten.
Eerst een lang welkom praatje met bedankjes aan de sponsoren etc etc. We begonnen met 2 grafische designers, die toevallig ook nog een koppel ware, Paula Scher en Seymour Chwast. Nu lag grafisch natuurlijk wat buiten mijn straatje maar dit neemt niet weg dat dit ook interessant was.
Om 10:30 AM was het koffie tijd, toen realiseerde ik me hoeveel mensen er wel niet in de Young Designer Simulcast zaal zitten (wij kijken mee via een scherm naar de grote zaal waar de desginers ook daadwerkelijk zijn). Er ontstond een mega lange rij voor het buffet. Na een flinke tijd wachten had ik een lekkere brownie bemachtigd.
Het volgende blok met lezingen begon met Ben Terrett en eindigde met Alexander Chen. Na afloop bleek dat ik het werk van Alexander Chen al kende. Jullie misschien ook wel. Hij is namelijk van het "Google glasses project" ( http://www.google.com/glass/start/what-it-does/ )
Dit is een glazen bril waar eigenlijk je hele online leven in zit. Je kan er foto's mee maken, mee bellen, mee skypen, google maps gebruiken, afspraken mee maken etcetera etcetera.
Het was 12.20 (volgens het boekje) maar vanaf het begin zijn alle lezingen al uitgelopen dus het was ongetwijfeld minimaal 10 minuten later, maar het was tijd voor lunch! In mijn boekje zaten 3 meal vouchers die ik kon inleveren. Het was niet duidelijk hoeveel deze waard waren, dus toen kwam ik er bij de kassa achter dat ik nog 12 rand moest betalen voor mijn drinken die ik had gekozen bij mijn sandwich. Later werd omgeroepen dat de voucher 30 rand waar was, dat we dat nu wisten voor dag 2 en 3. Juist ja... Na de lunch hadden we een lezing van Oscar Diaz en een grote lezing die "Pecha Kucha genoemd" werd. Dit was een reeks van 7 jonge designers die aan het afstuderen waren, of net afgestudeerd zijn en zojuist hun eigen bedrijfje zjin begonnen. Een van de spreekers daar, Leanie van der Vyver, had een enorm hilarisch stuk fashion design gemaakt. Enorm rare schoenen waar je eigenlijk mee loopt door je scheenbenen te gebruiken. Is het googlen zeker waard.
Het was weer tijd voor een koffie pauze en hierna hadden we nog 2 sprekers. Ik kwam Shane van Vega school nog tegen en de 2 nederlandse stagaires van Porky. Masashi Kawamura was de volgende, en had enorm hilarische en geniale projecten. Hij heeft een music video "decor" gemaakt door met 250 spiegelreflex camera's een muur te bouwen en deze systematisch laten flitsen zodat er patronen/woorden/mensen ontstonden. Ook had hij, werkelijk geen idee hoe hij bij dit idee komt, een video gemaakt met dansende sperma cellen. ( http://adcyoungguns.org/magazine/masashi-kawamura-sperm-dance )
Hij heeft het nu uitgebreid naar de mogelijkheid om de sperma cellen te laten dansen op elke muziek die je zelf maar wilt. Ben even de website kwijt waar dit kan, maar als je het HEEL graag wilt weten kan ik het natuurlijk wel even voor je opzoeken haha.
Rond 17:30 zat dag 1 erop en konden we terug naar het appartement. Ik had de hele dag mijn hakken aan gedaan dus mijn voeten deden behoorlijk zeer, dus ik was blij dat we een taxi vonden om weer thuis te komen.
Eenmaal thuis was Meagan er ook en zijn we naar een vintage market geweest waarna zij mji naar het Marameto restaurant zou brengen waar ik een etentje had met alle kunstige vrienden van Joost. Waaronder Nicholas Hlobo, die op donderdag een van de sprekers is van Design Indaba! Het was erg gezellig en het eten was erg lekker. We waren denk ik met zo'n 12 man en hiervan waren was de helft blank en de helft donker gekleurd. Toen we na 2 uur uitgegeten waren hebben we nog een korte stop bij de Woodstock foundry gedaan, waar deze avond de opening was van de Heavy Metal tentoonstelling, Het feestje was al behoorlijk klaar, dus we zijn niet lang gebleven. Ik was een tijdje met Lezanne aan het praten, die steeds meer en meer haar stem verloor en steeds minder verstaanbaar werd, erg grappig haha.
Vandaag was dag 2 van Design Indaba. Ik ben atm bij de Stevenson gallery waar op dit moment de opening is. Dag 2 begon prima, ik werd om half 9 opgehaald door Gary, had nog even een croissantje gekocht bij de supermarkt en kon er weer tegenaan. De eerste 2 lezingen waren weer grafische designers, Steven Heller en Louise Fili, en ook weer een koppel. De vrouw deed vooral opdrachten voor restaurants en was gespecialiseerd in verpakkingen, wat ik opzich wel interessant vond.
Na de koffie pauze begon de lezing met een Nederlandse vrouw, Jeanne van Heeswijk. Haar project vond ik niet heel interessant dus heb af en toe een beetje om me heen, de zaal in gekeken. Ook was ik afgeleid door haar enorm slechte en hilarische engels. Je weet wel, met zo'n vreselijk nederlands accent. Het ging van "tokking toe ietsjotter". Op zulke momenten vraag ik me af of zjizelf het niet genant vinden dat hun uitspraak zo belabberd is. De volgende lezing was van een Chef. Een chef? Bij Design Indaba? Dat dacht ik dus ook. Al heb ik altijd al wel gevonden dat sommige koks ook echte kunstenaars zijn. En dit was er zo een!!! Ik vond de lezing geweldig, zijn naam is Alex Atala en hij vertelde ons dat het beste souveniertje voor een reiziger, flavours zijn. Koks willen graag dingen doen en dingen neerzetten die verrassend zijn en nog door niemand anders gedaan. Wat ik uit de filmpjes heb kunnen halen was dat hij heel erg experimenteel was met de smaken en vaak een zelfde ingredient had "bereid" in heet water, koud, en gelegd in ijsklontjes om hier verder mee te werken. Hij maakte de mooiste borden op en het zag er onwijs leuk uit. Ik mocht hem wel, want zo vertelde hij dat hij een enorme fan was van meat! YUMMIE!!! :) Om 1 uur zou zijn worldwide book launching zijn en hij signeerde deze ook, ik besloot dat ik er een moest hebben omdat het mega inspirerend was wat hij maakte en dat ik papa hier ook een plezier mee zou doen. Het boek scheen helaas 650 rand te kosten. Ik had 350 rand betaald voor mijn ring, en die was 30 euro dus reken maar uit... Dat vond ik even te veel voor nu, maar misschien een leuk verjaardagscadeau voor papa? Oh oh, heb ik dat nu al verklapt... Nee maar even serieus, dit is echt een must have!
Tijdens de pauze hadden we ook de sneak preview van de expo. Dit zijn vooral stands van designers/bedrijven die hun werk showen en verkopen. Ook Dear Rae had een stand, waar ik mijn ring heb gekocht! We hebben mexicaanse wraps gekocht als lunch, wat een behoorlijk gedoe was om op te eten en niet te knoeien. Joost heeft me voorgesteld aan Leanie van der Vyver (die jonge ontwerpsters van de gekke schoenen) en zij showde me de "straat" waar alle stands van de jonge designers stonden en stelde me voor aan een aantal designers. Hier ga ik waarschijnlijk in het weekend heen om een paar desginers te interviewen voor mijn project! Excited!!!
Na de lunch was het tijd voor de performance van Nicholas Hlobo!!! Ik was erg benieuwd want het was nogal een happening, aangezien hij allemaal voorbereidingen moest doen in de tijd dat wij lunch pauze hadden. Uiteindelijk werden wij getrakteerd op een dia show met zijn verhaal over zijn werk en de taal Xhosa met natuurlijk de bij behorende foto's van zijn werk. Terwijl dit voorbij kwam op het scherm gaf hij een optreden met een gitarist (die overigens te laat in viel waardoor het nogal een zooitje was) een drummer, en vocal chords die hij zelf deed. Hij zong een ingewikkelde melodie in het afrikaans en ik heb de geluiden opgenomen voor mijn research project over geluiden en klanken. Het publiek was erg onder de indruk en hij kreeg dan ook een enorm lang en groot applaus en een staande ovatie. Absoluut verdiend.
Over de laatste twee designers van deze dag was ik erg te spreken, deze konden me in ieder geval wel wakker houden....
Marti Guixe en Daan Roosegaarde (uit Nederland)
Marti Guixe is food/industrial/furniture en product designer. Hij liet ons vooral het food design gedeelte zien, en had enorm hilarische en geniale concepten bedachten voor restaurants o.a. Zo heeft er in Amsterdam een tijd een restaurant bestaan, ontworpen door hem, waar je kon gaan zitten en van elk restaurant in de buurt dan ook maar kon bestellen en dan zou het daar bezorgd worden door de afhaal crew. Dit ging van chinees, mexicaans tot indonesies etc. Voor zijn andere concepten kan je hier kijken, zeker de moeite waard (ook voor jou Veer, met je food design), http://www.guixe.com/projects/index.html
We sloten af met een hilarische vent van Nederlandse bodem, Daan Roosegaarde. Scheen dat ik uiteindelijk al heel veel kende van zijn werk, maar nooit geweten dat dat van hem was. Hij heeft een enorm grote staande lamp gemaakt die in een kerk in Lyon staat. Deze bestaat uit een grote licht bol met daar over heen lotus folie. Lotus folie heeft als effect dat het reageert op hitte. Dus als je met je hand zou wuiven over deze papiertjes zou het folie in elkaar krimpen. Dit geeft een onwjis mooi effect, want hoe meer dit in elkaar krimpt, hoe meer licht de lamp door laat.
Waar jullie hem misschien ook van zouden kunnen kennen is het project met de infrastructuur. Hji is het geniale brein achter de lichtgevende strepen op de weg, de lantaarn palen die alleen aangaan als er een auto langs rijd, de energie opwekkende dansvloer, de energie opwekkende auto wegen (uitgebreid met sneeuwvlokken die verschijnen als het koud en glad is etc) en ga zo maar door. Hij sprak met zoveel vertuiging dat het allemaal heel simpel en logisch was wat hij deed. Natuurlijk is het dat ook wel, maar er gaat veel research en denk werk aan vooraf.
Nu ben ik dus beland in de gallery waar het al begint vol te stromen met mensen. Ik geloof dat Joost aan het rond lopen is en werk probeert te verkopen aan bezoekers. Ik hoop eigenlijk dat we gauw gaan eten, want ik heb behoorlijke honger...
Have a lovely evening, cheers!
Liefs,
Myrthe
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
