8 juni t/m 13 juni
Door: Myrthe
Blijf op de hoogte en volg Myrthe
14 Juni 2016 | Spanje, Madrid
De afgelopen dagen hier in Madrid is het ontzettend warm. De zon is als een broodrooster op je huid maar er hangt vooral een warme, kleffe en benauwde lucht in Madrid. De wind die waait is warm en of je nu in de schaduw zit maakt ook niet uit met deze temperaturen. Ik zou er heel veel voor over hebben om voor 10 minuten een grote plaatselijke regenbui te laten vallen en hier door heen te lopen. Nu denk je natuurlijk, wees blij met die zon, maar deze temperaturen zijn we natuurlijk niet gewend en zijn behoorlijk heftig. Al hoor ik Maria Ángeles (mijn Cultura docente) nog zeggen dat we nog niks hebben meegemaakt van de echte hitte in Madrid. Ik hoop stiekem dat ze geen gelijk heeft maar ik weet wel beter. In de winkels en klaslokalen doen ze overigens ook niet aan airconditioning. Iedereen plakt aan de stoel vast, drinkt 3 flesjes water leeg en wappert met zijn aantekeningen om wat lauw-warme wind te blazen in zijn oververhitte gezicht.
Donderdag 9 juni
Deze dag had ik school tot 1 uur zoals alle andere dagen en was ik daarna vrij. Ik ging even naar huis om wat huiswerk te maken en te rusten op bed. Ingrid, Merijn en ik gingen op pad naar Banco de España. We gingen namelijk naar het nationale archeologie museum. Om hier te komen liepen we door de wijk Salamanca, de luxebuurt waar mensen komen en wonen die veel geld te besteden hebben. Dit was ook direct te zien aan alle Prada winkels en de net geklede mensen. Merijn, Ingrid en ik waren hier echter totaal niet op gekleed dus maakte we ons gauw een weg door deze rijke buurt. De entree was 3 euro en hier hebben we makkelijk 1,5 uur rondgelopen en veel aanschouwd. Van de prehistorie tot aan de middeleeuwen waren er opgravingen te bewonderen. Natuurlijk niet te vergeten hebben we de Dama de Elche in het echt mogen aanschouwen, wat gezien wordt als de beste uitdrukking van de kunst van de iberiërs. Een lange tijd hebben we hier rondgelopen en ik ging s'avonds weer richting huis, aangezien Mercedes op mij rekende met het avondeten.
We aten couscous, wat vlees en een sausje met verschillende groenten erdoor. Het was lekker, en godzijdank lustte Praw het ook. Dit is in ieder geval één stap naar het echte Spaanse eten.
Ik was ontzettend moe en toen ik na het eten even op bed ging liggen, je raadt het al, was ik in slaap gevallen. Gelukkig maar, want de buurt hier is s' avonds nog ontzettend levendig. Iedereen heeft ook alle ramen open staan, dus elke tv en/of radio hoor je. De laatste paar nachten slaap ik ook met een natte washand op mn voorhoofd om nog enige koelte mijn lichaam te laten binnenstromen.
Vrijdag 10 juni
Deze dag begon zoals altijd met college om half 9. Ik slaap weinig en slecht door de warmte dus het vroege opstaan valt nog altijd zwaar.
Ik slaap altijd met mijn raam open, anders is de warmte echt niet te doen. Douchen doe ik niet meer warm maar juist zo koud mogelijk, dat is nog de enige plek waar ik kan afkoelen. We zijn ook helemaal niks gewend in Nederland, en zelden hebben winkels of kamers hier een airconditioner dus we leven constant in de warmte. Vandaag was het 32 graden, maar in de zon steeg dit tot ongeveer zo'n 40 graden. Nadat de laatste les klaar was hadden we een excursie in het koninklijk paleis, Palacio Real. Ook híér mochten geen foto's gemaakt worden en was het zó heet dat het me niets verbaasd wanneer mensen daar van hun stokkie gaan. Het paleis heeft wel in de 2000 kamers en is het 2e gebouw in Europa met het meeste aantal kamers. Gelukkig zijn we ze niet allemaal ingegaan, maar hebben we de belangrijkste bezocht. De wachtkamer, de kleedkamer, de slaapkamer, badkamer etc. De rondleiding duurde gelukkig niet heel lang, want er lag nog een essay van 800 spaanse woorden op me te wachten. Samen met Marieke heb ik dit afgemaakt waarna ik de puntjes op de i zette op onze Prezi presentatie (erg leuk geworden al zeg ik het zelf). Vandaag was dan ook de aftrap van alle presentaties en Nick en Irene waren als eerste. Zij zijn tegelijkertijd ook de twee Amerikanen die ik het slechts (als in niet) kan verstaan wanneer zij Spaans spreken. Werkelijk ieder woord en iedere letter die zij op z'n Amerikaans kunnen uitspreken doen ze dan ook. Verschrikkelijk. Het avond eten bestond uit lentejas (heeeerlijke linzen met wortels en nog andere dingen, die je met en ook zonder bouillon vocht kunt eten, lomo fillet lapjes en was stokbrood. Voor de grap zou je het eens moeten googlen en dan de plaatjes bekijken. Het is een bruine brei die er ontzettend smerig uitziet, maar absoluut het tegenovergestelde smaakt! Ook kregen we deze avond wat rode wijn bij het avondeten van Mercedes. Gelukkig lustte mijn Thaise huisgenoot deze gerechten wel, in ieder geval iets wat dus vaker gemaakt kan worden. Als toetje hadden we iets heel zoets met gin-tonic, dit was een cadeautje die ze had gekregen en wilde ze met ons delen, ontzettend lief! s' Avonds ben ik nog even de stad in geweest met wat klasgenoten om vervolgens een van de laatste, en drukste, metro's naar huis te pakken om half 2.
Zaterdag 11 juni
Deze dag heb ik ontzettend veel gedaan. Het eerste, wat ontzettend nodig was, was een beetje bijslapen. Ik lag rond 2 uur in bed en had de wekker om 10 uur staan, wat ik voor toen eventjes een prima tijd vond. Ik ging op m'n gemakje ontbijten, nog wat stof doornemen en me klaarmaken voor de dag. Wat ik ging doen wist ik nog niet maar na overlegd te hebben met Merijn zouden we een wandeling maken die staat beschreven in de 100% MADRID gids. Altijd handig zulke boekjes. Dit was in de wijk Chueca en daar hebben we rond half 2 afgesproken. We hebben gelopen, winkeltjes in en uit, kraampjes afgestruind en tussendoor wat fruit gekocht of op een terrasje neergeploft om weer op te laden voor de volgende meters wandelen. In Chueca zit een ontzettend leuk, fijn maar klein pleintje. Hier hebben we heerlijk gezeten met 2,00 euro voor 0,50cl water met bubbels en wat straatmuzikanten. De sfeer was heel gemoedelijk en aan de drukte te zien is het een populair pleintje. Dit rondstruinen hebben we zo de gehele dag gedaan en we hadden in die tijd een plan bedacht voor het avond eten. Een 3 gangen menu voor 13,90 op de hoek van een straatje bij een leuk en klein barretje. Was het niet dat er een straat feest was, of een ander event, waardoor de hele straat vol met mensen stond toen we daar aankwamen rond kwart voor 9. Tussen die massa met mensen zaten natuurlijk ook hongerige gasten die ons voor waren een plekje te bemachtigen in het restaurant. Jammer maar helaas, andere keer beter. We zijn terug gegaan naar het pleintje waar Irma, Guus en Nina zaten en hebben hier wat raciones gedeeld. Patatas bravas, croquetas de jamón, pollo, pinchos en als toetje een frambozen cheesecant. Erg lekket en kostte bij elkaar 12 euro p.p. In Madrid kun je, wanneer je goed zoekt, voor 8 euro al je dorst gelest hebben en met een volle buik de tent verlaten. Dat is de kunst van de zijstraatjes opzoeken, niet aan de creme de la creme van de winkelstraat te gaan zitten en opzoek te gaan naar een menu del día. In al mijn enthousiasme had ik bedacht tijdens het overstappen op metro station Plaza de España de trap te nemen. Al dat lopen is goed voor je en ik dacht dan kunnen die paar traptreden er ook nog wel bij. Dit had ook zeker zo kunnen zijn als ik niet 3 verdiepingen omhoog moest, wat eigenlijk met de roltrap al veel is. Maar ja, eenmaal de trap gekozen kan je niet gemakkelijk terugkrabbelen naar de roltrap. Ach, mijn benen waren even verzuurd maar traplopen is én gezond én dient weer als oefening voor mijn hiel. Mijn hiel heeft het wel zwaar hier in Madrid. Ik ben niet gewend zoveel te lopen en heb vanaf halverwege Augustus niet meer kunnen sporten dus hij krijgt veel te verduren. Ik heb soms dan ook echt last of kramp en dan is het een verademing om een terrasje te kunnen pakken en even bij te komen.
Zondag 12 juni
Deze ochtend heb ik weer een beetje bijgeslapen tot 10 uur en at daarna mijn standaar ontbijtje bestaande uit 2 toasts met marmelade. We hadden met een aantal afgesproken voor bij Jardín Botanico maar toen we daar aankwamen stond er een enorme rij voor de tuin. Hier hadden we niet zo'n trek in en besloten om door de straatjes van de grenzende wijk de struinen, barrio de las Letras. Stukken straat waren afgezet en hier kwamen horde fietsers en skeeleraars voorbij. Er was duidelijk wat te doen en wellicht was dit voor een goed doel. In Barrio de las Letras was ook het een en ander te doen. Het interieur magazine Nuevo Estilo heeft dit weekend deze wijk omgetoverd tot een opvallende modieuze wijk. Veel restaurantjes zijn onder handen genomen en hebben een uitbundig interieur gekregen met een decoratie thema. Dit is georganiseerd om die bedrijfjes wat te promoten en het door dit event uitnodigender te maken voor publiek. In de kleine straatjes waren ook een aantal kraampjes uitgestald met antieke spulletjes maar ook normann copenhagen kwam voorbij, wat mij dan weer opviel. Dit is een gemoedelijke wijk en na even gelopen te hebben ging ik richting huis om mijn presentatie van morgen voor te bereiden. Marieke en ik gaan presenteren over las zonas gastronómicas de España. De gastronomie uit Spanje en ieder moet 6 minuten aan het woord zijn. Ik heb een leuke Prezi presentatie in elkaar gezet en samen met Marieke hebben we afgelopen vrijdag onze essay van 800 woorden afgemaakt. De rest ging s'middags nog een keer proberen om jardín botánico te betreden maar ik ben thuis gebleven. Nadat ik klaar was met voorbereiden ben ik de hort op gegaan in mijn eigen wijk, Malasaña, Noviciado, het is bijna allemaal een pot nat. Deze wijk is minder toeristisch en heeft veel plaatselijke restaurantjes. Tijdens het lopen herkende ik plekken waar ik de dag hiervoor ook ben langsgelopen en dan besloot ik links te gaan in plaats van rechts. Die missie voor een moederdag- en vaderdag cadeautje en een cadeautje voor mijn zusje is nog steeds gaande. Alles wat ik heb gezien is het allemaal Toen ik eenmaal richting huis liep had ik in mijn tas een leuk klein tasje van Salvador Bachiller. Een winkel die voornamelijk tassen en keramiek verkoopt. Dit kleine tasje heb ik gekocht om mijn hooikoorts medicijnen in te doen. Die dingen liggen altijd los in mijn tas, net zo goed als mijn labello die ik vrijwel altijd kwijt ben. Maar ik heb graag labello, en nu ook mijn hooikoorts medicijnen, bij de hand dus dit tasje is zeker bewust gekocht. En hij zag er ook gewoon leuk uit, het oog wil natuurlijk ook wat. Bij de metro halte van mijn huis, Argüelles, liep ik langs de Corte Inglés, wat eigelijk de Nederlandse Bijenkorf is. Een soort gelijk aanbod van producten en goederen en ook soortgelijke prijzen. Voor deze winkel staan altijd zo'n vijf bakken met daarin boeken gestald. Mijn missie was een Spaans boek kopen wat niet te duur was en ook niet te moeilijk. Was óók een hele opgave. De meeste boeken begonnen pas rond de 20 euro en het lijkt wel of ze hier in Spanje meer van de geschiedenis boeken zijn dan van de romans. Uiteindelijk heb ik een boek gevonden voor 6 euro van 215 bladzijdes met een toegankelijke voorkant. Op de achterkant las ik dat het over een creatief directeur van een belangrijk publiciteit bedrijf ging in Spanje.
Maandag 13 juni
Deze ochtend begon met de presentatie van Marieke en mij over Zonas gastronómicas in Spanje. Dit is de eerste keer dat ik presenteer in het Spaans, dus dat was best wel spannend. Ieder moest 6 minuten aan het woord zijn en ik begon de presentatie. Tussendoor moest ik even diep adem nemen maar verder ging de presentatie prima. De Prezi lag er leuk uit, we leerden ze veel nieuwe gerechten, ik schreef mee op het bord. Kortom, een les van 2 goede Nederlandse docenten in spé! Na deze dag ging ik samen met Monique naar de Almudena kerk. Niet om te bidden voor een vriend of vriendin zoals je deze dag kon doen (San Fernando dag of iets derglijks), maar om een kaartje aan te steken voor mensen die niet meer bij ons zijn. Altijd wanneer ik in het buitenland ben zoek ik een kerk op en steek ik een kaarsje aan en sta even stil bij mensen die we verloren zijn. Ik wilde dat graag deze dag doen omdat het 13 juni een jaar geleden was dat een basisschoolklasgenootje is overleden. Tevens was dit wel het raarste kaarsje wat ik ooit heb aangestoken. Ik moest namelijk 20cent in een bak doen en toen ging er in één van de rijen plastic kaarsjes een kaarsje aan, en dat was dan mijn kaarsje. Dit was heel apart en maakte mijn moment wel iets minder apart. Je mag nergens foto's maken in de bezienswaardigheden en er zijn geen echte kaarsen om aan te steken, ik ben benieuwd wat er nog meer merkwaardig is. De beveiliging hier in Madrid is overigens ook redelijk zichtbaar, politie agenten met grote geweren voor de musea en door de binnenstad staan ze met iets kleiner geschut. Hierna ging ik snel naar huis om een korte broek aan te trekken en haastte ik me naar Retiro. Hier ging ik leren voor mijn grammatica examen voor de dag erop. Eerst in de zon, maar toen ik zowat wegsmolt ben ik verhuisd naar een fijn plekje in de schaduw. Zo rond 7 uur was de temperatuur aangenaam en de wind maakte het bijna een soort van fris wat ik ontzettend fijn vond. Sinds ik hier ben heb ik het nog niet zo "fris" gehad en dit was ook echt een verademing. Alle abuelos (opa's & oma's) verzamelde zich in het park met hun nietos (kleinkinderen) om te spelen. Wat je ook veel rond dit tijdstip ziet is mensen die met hun personal trainer of hun sport groep aan hun work-out in het park beginnen. Rond half 7 ging ik richting huis en s' avonds ben ik niet meer weggeweest maar de boeken in gedoken om de Subjuntivo in mijn hoofd te stampen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley