Zaterdag 25 juni
Door: Myrthe
Blijf op de hoogte en volg Myrthe
26 Juni 2016 | Spanje, Madrid
Zaterdag 25 juni
Deze dag begon voor mij rond 10 uur. Langzaam aan ben ik gaan douchen en probeerde ik een beetje wakker te worden. Ik zou Monique meeten bij Sol om 12 uur, maar ik was al iets eerder op pad. Ik ging op pad voor cadeautjes! Eerst liep ik Calle de Princesa, die door mijn wijk heen loopt, in om de andere winkeltjes te bezoeken. Bij de Librería was er uitverkoop en heb ik een kookboek van de Spaanse keuken gescoord voor 2 euro (met 365 gerechten). Ik wilde graag een Spaans kookboek in Spanje kopen, want wanneer je dit in Nederland koopt weet je wel hoe dat gaat. Duur en ik heb nooit het idee dat ik de échte Spaanse keuken daar voorbij zie komen. In dit boek wel, met zelfs twee Lentejas gerechten, smullen! Er is ontzettend veel rabajas (uitverkoop) en descuentos (kortingen) in Madrid. Fijn, want dan kan je goedkoop cadeautjes scoren. In mijn wijk, Chamberí en Malasaña heb ik voor het eerst een aantal lege panden op een rij gezien. Duidelijk een gevolg van de crisis. Monique en ik pakten s'middags de metro richting Retiro om hier te gaan leren voor onze examens. Maar níét voordat we hadden geluncht, bij el museo de jamón (het ham museum). Met raciones (grote borden met tapas om te delen) desayunos (ontbijtjes) en bocadillos (belegde broodjes). Wanneer je hier een belegd broodje besteld krijg je natuurlijk wel goed beleg. Chorizo ibérico, jamón de ibérico, of queso ibérico. Voor 3 euro had ik een super grote croissant belegd met ibérico ham en manchego kaas & een bocadillo chorizo ibérico. Lekker makkelijk én ontzettend lekker. Eenmaal in Retiro sloten Ingrid en haar Vader en zijn vriendin zich bij ons aan waarna Monique lekker met ze heeft gekletst en ik mijn Cultura stof heb samengevat. Het was weer een erg warme dag, maar in de middag trokken de wolken over Madrid en werd het iets koeler. Ik was om 6 uur thuis en had Sangria met 7 procent alcohol gekocht voor 1.18. Goede deal zou ik zeggen. s' Avonds zouden we opstap gaan naar Kapital, de grootste club van Spanje als ik me niet vergis. Het was tevens ook de verjaardag van Ada dus Mercedes was later thuis omdat zij dit aan het vieren was met haar vriendinnen in het park. Uiteindelijk was ik dus pas om 21:45 klaar met eten en sjeesde ik naar de metro. Overigens erg lekker, maar simpel, gegeten. Empanada met vlees (soort pastei), manchego kaas, hamburgers , stokbrood en sla. Ik kijk naar links, waar mijn Thaise huisgenoot zit, en zie daar iets heel raars. Een schijfje stokbrood met ketchup on the side( altijd maar die ketchup....), die gesneden wordt met vork en lepel. Ik blijf er even naar kijken en daarna floept de vraag "eten jullie in Thailand niet met messen?" uit mijn mond. Ze vertelde dat ze dat inderdaad vrijwel nooit deden. Toen zei ik, nou dan heb ik een gratis tip! Zo'n plakje stokbrood hoef je niet de snijden, mocht je dit wel willen doen zou ik je absoluut een mes aanraden. Ze keek me wat wazig aan en ging verder met haar lepel en vork. Nadat het eten op was heb ik nog even met Ada op de ketchup song gedanst in de kamer. Eenmaal aangekomen bij de metro halte Atocha stond er gelukkig geen rij voor de club. We moesten ons aanmelden om een goedkopere prijs te betalen. Bij de ingang laat ik mijn uitnodiging zien en de kale bewaker geeft me een hele rare blik. Hij vertelde me dat de uitnodiging oké was, maar dat ik niet naar binnen mocht. Ik vroeg hem verward waarom en hij antwoordde met "je moet je omkleden". Ik keek naar mijn outfit en dat bestond uit een Spaans achtigtopje, shorts en sneakers. Duidelijk mochten alleen vrouwen met jurken naar binnen, heftige kettingen, lippenstift of heel veel inkijk. Op dit soort momenten heb ik een beetje een hekel aan Spanje. De rest was natuurlijk al binnen en ik ben als een gek de metro ingestapt, op naar huis om me om te kleden. Dit was de enige avond dat ik uit zou gaan dus ik zou hoe dan ook uitgaan. Zo gezegd zo gedaan en om 4:15 stonden we weer buiten. Op naar huis, met de benenwagen aangezien de metro dan niet meer rijdt. Dit was welgeteld een wandeling van 49 minuten voor mij en 1 uur en 5 minuten voor Merijn en Matthew. Eenmaal thuis om 05:15 was ik helemaal kapot en plofte ik op bed neer en viel zonder wekker in slaap.
Deze dag begon voor mij rond 10 uur. Langzaam aan ben ik gaan douchen en probeerde ik een beetje wakker te worden. Ik zou Monique meeten bij Sol om 12 uur, maar ik was al iets eerder op pad. Ik ging op pad voor cadeautjes! Eerst liep ik Calle de Princesa, die door mijn wijk heen loopt, in om de andere winkeltjes te bezoeken. Bij de Librería was er uitverkoop en heb ik een kookboek van de Spaanse keuken gescoord voor 2 euro (met 365 gerechten). Ik wilde graag een Spaans kookboek in Spanje kopen, want wanneer je dit in Nederland koopt weet je wel hoe dat gaat. Duur en ik heb nooit het idee dat ik de échte Spaanse keuken daar voorbij zie komen. In dit boek wel, met zelfs twee Lentejas gerechten, smullen! Er is ontzettend veel rabajas (uitverkoop) en descuentos (kortingen) in Madrid. Fijn, want dan kan je goedkoop cadeautjes scoren. In mijn wijk, Chamberí en Malasaña heb ik voor het eerst een aantal lege panden op een rij gezien. Duidelijk een gevolg van de crisis. Monique en ik pakten s'middags de metro richting Retiro om hier te gaan leren voor onze examens. Maar níét voordat we hadden geluncht, bij el museo de jamón (het ham museum). Met raciones (grote borden met tapas om te delen) desayunos (ontbijtjes) en bocadillos (belegde broodjes). Wanneer je hier een belegd broodje besteld krijg je natuurlijk wel goed beleg. Chorizo ibérico, jamón de ibérico, of queso ibérico. Voor 3 euro had ik een super grote croissant belegd met ibérico ham en manchego kaas & een bocadillo chorizo ibérico. Lekker makkelijk én ontzettend lekker. Eenmaal in Retiro sloten Ingrid en haar Vader en zijn vriendin zich bij ons aan waarna Monique lekker met ze heeft gekletst en ik mijn Cultura stof heb samengevat. Het was weer een erg warme dag, maar in de middag trokken de wolken over Madrid en werd het iets koeler. Ik was om 6 uur thuis en had Sangria met 7 procent alcohol gekocht voor 1.18. Goede deal zou ik zeggen. s' Avonds zouden we opstap gaan naar Kapital, de grootste club van Spanje als ik me niet vergis. Het was tevens ook de verjaardag van Ada dus Mercedes was later thuis omdat zij dit aan het vieren was met haar vriendinnen in het park. Uiteindelijk was ik dus pas om 21:45 klaar met eten en sjeesde ik naar de metro. Overigens erg lekker, maar simpel, gegeten. Empanada met vlees (soort pastei), manchego kaas, hamburgers , stokbrood en sla. Ik kijk naar links, waar mijn Thaise huisgenoot zit, en zie daar iets heel raars. Een schijfje stokbrood met ketchup on the side( altijd maar die ketchup....), die gesneden wordt met vork en lepel. Ik blijf er even naar kijken en daarna floept de vraag "eten jullie in Thailand niet met messen?" uit mijn mond. Ze vertelde dat ze dat inderdaad vrijwel nooit deden. Toen zei ik, nou dan heb ik een gratis tip! Zo'n plakje stokbrood hoef je niet de snijden, mocht je dit wel willen doen zou ik je absoluut een mes aanraden. Ze keek me wat wazig aan en ging verder met haar lepel en vork. Nadat het eten op was heb ik nog even met Ada op de ketchup song gedanst in de kamer. Eenmaal aangekomen bij de metro halte Atocha stond er gelukkig geen rij voor de club. We moesten ons aanmelden om een goedkopere prijs te betalen. Bij de ingang laat ik mijn uitnodiging zien en de kale bewaker geeft me een hele rare blik. Hij vertelde me dat de uitnodiging oké was, maar dat ik niet naar binnen mocht. Ik vroeg hem verward waarom en hij antwoordde met "je moet je omkleden". Ik keek naar mijn outfit en dat bestond uit een Spaans achtigtopje, shorts en sneakers. Duidelijk mochten alleen vrouwen met jurken naar binnen, heftige kettingen, lippenstift of heel veel inkijk. Op dit soort momenten heb ik een beetje een hekel aan Spanje. De rest was natuurlijk al binnen en ik ben als een gek de metro ingestapt, op naar huis om me om te kleden. Dit was de enige avond dat ik uit zou gaan dus ik zou hoe dan ook uitgaan. Zo gezegd zo gedaan en om 4:15 stonden we weer buiten. Op naar huis, met de benenwagen aangezien de metro dan niet meer rijdt. Dit was welgeteld een wandeling van 49 minuten voor mij en 1 uur en 5 minuten voor Merijn en Matthew. Eenmaal thuis om 05:15 was ik helemaal kapot en plofte ik op bed neer en viel zonder wekker in slaap.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
