Donderdag 16 juni

Donderdag 16 juni
Vandaag is het fris, net iets boven de 20 graden gok ik. De blauwe lucht is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor witte en grijze wolken die als een deken over Madrid zijn neergelegd. De mensen lopen met lange broeken en vesten aan om zich tegen de gure wind te beschermen. Wat leuk is, is dat ik merk dat ik steeds vaker wordt aangesproken in het Spaans. Vandaag toen ik naar huis liep met wat boodschappen in m'n hand sprak een oude man me aan. Met een accent waar je u tegen zegt, maar met een alleraardigste glimlach denk ik dat hij een opmerking maakte over mijn boodschappen. Ik knikte en lachte naar hem, maar eigenlijk begreep ik niet zo goed wat hij zei. Met een goedkeurende glimlach op zijn gezicht gaf hij mij een schouder klopje en ik wenste hem een fijne dag toe. Voor het appartement waren er twee dames die bij een van de appartementen aanbelden om naar binnen te kunnen. Ik zei ze gedag en vertelde ze dat ik een sleutel had en ik dus de deur voor ze kon opendoen. Deze kleine conversaties zijn leuk. Contact met Spaans sprekende mensen buiten school of een winkel. Wat in de kleding winkels hier vaak gebeurd is dat je bijvoorbaat al wordt aangesproken in het Engels. In de supermarkten is dit niet het geval, waar ik ondertussen al talloze keren heb gevraagd "¿puedo pagar con tarjeta?" (Kan ik met mijn pas betalen?). Deze vraag ga ik niet meer stellen, want ik heb gemerkt dat je bij vrijwel iedere winkel pas kan pinnen bij een bedrag dat hoger is dan 6€. Vandaag heb ik niet hele bijzondere dingen gedaan. Ik slaap nog steeds slecht en had vandaag een soort breaking point en had dus echt een siësta nodig. Deze siësta duurde tot het moment dat ik en mijn huisgenootje Emma op pad gingen voor een cadeautje voor Ada (het dochtertje van Mercedes mijn Spaanse mama). Haar verjaardag is binnenkort en we wilden haar iets geven. Hierna schoven we aan voor het eten wat bestond uit pasta met rode pesto, sla, gehaktballen en als toetje yoghurt met fruit. Ohja, en ook nog wat brood. Het lijkt wel of ze iedere dag meer eten klaarmaakt. Één dag hebben we zelfs lentejas, tortilla, soep en vlees gehad als avondeten. Ik zit iedere keer hartstikke vol! Het eten is niet echt Spaans, en dat komt omdat Mercedes rekening houdt met mijn Thaise huisgenootje. Ze is bang om
dik te worden, eet geen fruit en groenten en heeft een fles tomaten ketchup gekocht om dit over ieder gerecht geen te sprenkelen. Een beetje onbeleefd en vooral raar. En enigszins komisch, omdat er in een tomaten ketchup flesje 20 suikerklontjes zitten. Dit heb ik haar vanavond verteld, maar aan haar reactie te horen begreep ze niet helemaal wat ik zei. Overigens wil ik mededelen dat ik vandaag kaartjes heb ontvangen voor een stierengevecht waar ik zondag heen ga. Ik meld dit nu alvast zodat je zelf kunt bepalen of je dit verslag hierover wilt lezen of niet. Bij de stierengevechten in Spanje wordt de stier namelijk altijd doodgemaakt. Het ligt aan de skills van de torero (de stierenvechter) of dit snel en vrijwel pijnloos gebeurd of dat hier meerdere pogingen voor nodig zijn. Ik weet niet of ik het leuk ga vinden, of ik het nu leuk vind, maar ik ben vooral erg benieuwd. Tijdens een Cultura les op school hebben we hier uitleg over gekregen en deze stieren worden speciaal gefokt voor stierengevechten. Ze schijnen te hebben geleefd als een koning maar ze worden tijdens het stierenvechten doodgemaakt door een pijl in hun rug te steken die direct het hart raakt. Ik vind ook, als toekomstig docente kan ik niet mijn leerlingen hierover vertellen als ik er zelf nog nooit naar toe ben geweest. Ik ben benieuwd. Overigens heb ik een aantal foto's toegevoegs maar deze verschijnen om een of andere reden niet bij mij reisverhalen. Wanneer je op de knop 'foto's' klikt, kun je ze als het goed is bekijken.