Zondag 26 juni

Zondag 26 juni
Om 05:30 lag ik in mijn bed, maar gek genoeg werd ik zonder een wekker gezet te hebben om 10:15 wakker. Ik voelde me op zich wel fris en fruitig en ben op mijn gemak gaan douchen. Eenmaal uit de douche stond er een ander ontbijt klaar dan normaal. Geen tostados met marmelade maar sneetjes stokbrood met manchego kaas, empanada met vlees en stokbroodjes met chorizo. Dit waren nog left-overs van het feestje van Ada. Op zondag is er een grote markt in La Latina waar ik al eens eerder naar toe ben geweest, ik besloot om hier nog een keer heen te gaan om te kijken of er andere kraampjes, nieuwe dingen, of leuke cadeautjes zouden zijn. Rond 1 uur kwam ik daar aan en het was snik-heet. Dat steeds omhoog lopen door de straatjes was dan ook niet erg fijn in die temperatuur en na iets langer dan een uur ging ik weer richting huis. Op mijn gemak heb ik nog door mijn buurt gelopen en verder hebben ik de middag in het huis doorgebracht. De warmte kon ik even niet aan en dan kon ik mooi leren voor mijn examens. Tijdens het avondeten was alleen Praw er en we kregen spaghetti, stokbrood en een stuk gebakken kip als avondeten. Erg spaans, bedankt Praw... Oh nee wacht, ik kreeg ook nog Gazpacho, erg koud zo net uit de koelkast maar wel erg lekker en verkoelend. Ik had dus gehoopt de echte Spaanse keuken te proeven en had me opengesteld voor al het onbekende. Maar dit heb ik dus niet geproefd. Net zoals het Spaans spreken in huis valt me een beetje tegen. Mercedes eet niet met ons, en zit er ook vaak niet bij wanneer wij eten. De dochter Ada eet eigenlijk al meer dan 2 weken niet meer met en bij ons, maar op haar kamer. Waarom dat is weten we allemaal niet. Dus, avondeten doe ik met Emma en Praw. Aangezien Praw alleen in het Spaans kan zeggen of ze iets wel of niet lekker vindt, dat ze iets niet kent en "vale" (oke) zijn de gesprekken die we voeren in het Engels. Ze vraagt dan ook continu of we kunnen vertalen wat Mercedes tegen haar heeft gezegd. Wanneer we met Mercedes spreken is er ook niet echt sprake van een conversatie. Zij verteld een lang verhaal en dan heb je zelfde ruimte om een vraag te stellen of een opmerking te maken. In de klas is dit ook het geval, de leraar is vooral aan het woord en er zijn weinig echte conversaties gaande. Het is meer een soort pingpong, waarbij de ene pingpong heel lang aan het woord is, en dat ben ik dus niet. Dat is jammer en daarom heb ik ook geprobeerd conversaties aan te gaan en nieuwe mensen te leren kennen. Laten we zeggen dat mijn verwachtingen van de hoeveelheid spreekvaardigheid die je zou oefenen wat hoger was. In de klas gaan veel studenten over op het Engels wanneer zij iets niet weten, of soms gewoon wanneer ze iets willen zeggen. Één meisje heb ik vaker engels horen spreken tegen de docent dan Spaans. Vandaag is overigens de dag dat Spanje mocht stemmen voor een nieuwe regering. Er spannend, omdat er hoogst waarschijnlijk geen meerderheid uit zal komen. De afgelopen weken waren de wijken in de weekenden dan ook gevuld met kraampjes van de politieke partijen. PP, PSOE, Podemos en Ciudanos zijn de belangrijkste partijen.