Zondag 19 juni la corrida (het stierengevecht)

Zondag 19 juni
Deze ochtend heb ik uitgeslapen en ben ik zelf op pad gegaan. Lekker de metro uitstappen en op de bonnefooi lopen. Nog steeds verbaas ik me dat je in centrum zo snel overal ben. Misschien is het helemaal niet snel, maar heb ik hier gewoon de tijd niet in de gaten. Het leven hier in Spanje is niet zo gehaast als in Nederland. De afstanden die ik hier loop zijn ontzettend groot en ik Nederland pak ik al de fiets om naar school te gaan (5 min fietsen). Misschien is het ook wel snel, voor een grote stad zoals Madrid. Vandaag was ook de dag van het stierengevecht. Voordat ik daar heen ging, ben ik nog even langs huis geweest om me om te kleden en mijn spullen te droppen. Eenmaal daar aangekomen bij metro halte Ventas zag ik al direct het gebouw liggen. En mooi, groot en rond gebouw wat naar een stal stonk zodra je het binnenliep. De zon scheen vol op en wij werden gewezen op onze plek op de eerste verdieping. Met de trap op kwamen we het stadion binnen wat immens groot was. We kregen het programma boekje uitgedeeld en zagen hierin dat er 3 matodores waren (stierenvechters). Matador komt van het werkwoord matar, doden. Matador betekent dus letterlijk moordenaar, killer.
Ik had toch echt bedacht dat stierenvechter een oud beroep is dat wordt uitgeoefend door mannen van middelbare leeftijd. Niets was minder waar, de jongste matador was namelijk uit 1997 en de oudste uit 1989. Het begon met een soort openingsceremonie waar alle matadores en hun hulpjes zichzelf presenteerden. We zouden 6 rondes te zien krijgen, en dus ook 6 dode stieren. Ik zal jullie details besparen, maar werkelijk alles wat mis kon gaan ging mis. De stier werd 9/10 niet in één keer goed gedood, een paard met een man erop werd aangevallen door een stier, en het aller heftigste moet ik nog vertellen. Één van de matadores werd namelijk gegrepen door een stier en ook verwond. Hier zal ik het bij laten, maar ik kan je vertellen dat ik daar 2,5 uur heb gezeten met verbijstering, tranen in mijn ogen, handen gesloten want ik vertikte het om te applaudisseren en geschokt van het feit dat het eigenlijk een grote macho show was. Maar goed, als toekomstig docent Spaans moet je dit een keer gezien hebben vind ik. Nadat dit afgelopen was zijn Merijn, Laura en ik richting Chueca gegaan om daar een hapje te eten. We aten pas rond 22:15 omdat de corrida (stierengevecht) zo lang duurde. We hebben alledrie een lekkere spaanse burger op die bijna te groot was om in je mond te stoppen.